Vaste oeververbinding bij Doesburg

Eeuwenlang was de schipbrug bij Doesburg een belangrijke overgang over de IJssel. De schipbrug was verre van ideaal; er moest tolgeld betaald worden aan de gemeente, bij ijsgang werd de brug buiten dienst gesteld en omdat de brug geopend moest worden voor scheepvaartverkeer ontstonden regelmatig verkeersopstoppingen. Begin negentiende eeuw werd steeds vaker aangedrongen op een vaste oeververbinding. Reeds in 1897 had Alexander Ver Huell ƒ77.000,- nagelaten aan de gemeente Doesburg voor de aanleg van een vaste oeververbinding. Verschillende plannen werden gemaakt maar tot een beslissing kwam men niet.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de schipbrug een aantal keer verwoest en was het verkeer voor langere tijd gestremd. De dagelijkse verkeershinder werd door het toenemende verkeer steeds groter. Het belang van een goede oeververbinding was overduidelijk, hoewel de gemeente er moeite mee had dat het door het wegvallen van de tolgelden een aanzienlijke bron van inkomsten zou missen (ƒ 65.000,- in 1939). Uiteindelijk werd in 1949 de knoop doorgehakt en verleende het Rijk toestemming tot de aanleg van een vaste oeververbinding. Op 26 januari 1952 werd de brug officieel geopend door koningin Juliana.

Bronnen

• Collectie krantenknipsels Streekarchivariaat De Liemers en Doesburg
• De Graafschap-bode 1949, 1952
• Secretariaatsarchief gemeente Doesburg 81.1 t/m 81.6
• Fotocollectie Streekarchivariaat De Liemers en Doesburg